Wyjaśnimy Ci teraz niektóre symbole używane w oznaczeniach układów tej grupy, chociaż przypuszczamy, że dla większości z was są one doskonale znane. Bliższe dane oraz aplikacje możesz znależć na stronach www znanych producentów układów z tej serii np. Philips, STMicroelectronics, Fairchild, Texas Instruments (niestety po angielsku).

Układy logiczne bipolarne z rodziny TTL (Transistor-Transistor Logic)
Wersja podstawowa: Najwcześniej opracowana wersja układów z rodziny TTL. Obecnie już rzadko spotykana i prawie wcale nieprodukowana. Wersja stosunkowo wolna (10ns na bramkę) i o sporym poborze mocy około 10mW na bramkę. Napięcie zasilania +4,75V do +5,25V (jak dla wszystkich układów z rodziny TTL).
Wersja 74S: Szybkie układy pracujące na poziomie logicznym TTL (3ns) niestety bardzo prądożerne (20mW). Szybkie działanie układów z tej serii uzyskano dzięki wbudowaniu w ich strukturę diod Schottky'ego.
Wersja 74AS: Rozbudowana wersja układów z serii 74S, jeszcze szybsza (1,5ns) i niestety zdecydowanie najbardziej prądożerna (22mW) ze wszystkich układów pracujących na poziomie logicznym TTL.
Wersja 74LS: Następca standardowego układu TTL o zbliżonej prędkości (9ns), ale dzięki wbudowaniu w strukturę diod Schottky'ego małej mocy pobierający tylko 2mW na bramkę.
Wersja 74ALS: Rozbudowana i udoskonalona wersja układu 74LS o prędkości zbliżonej do układów 74S (4ns) bardziej jednak od nich oszczędna - tylko 1mW na bramkę.
Wersja 74F: Szybka wersja układu TTL (ok.3ns) i o niezbyt wysokim poborze mocy na bramkę (4mW) wykonana bez wykorzystania w budowie struktury diod Schottky'ego.

Układy logiczne z rodziny CMOS kompatybilne z układami TTL
Układy opracowane w technologii CMOS są najczęściej wolniejsze od układów bipolarnych, ale za to charakteryzują się bardzo małym poborem mocy na jedną bramkę. Można wyróżnić dwie podstawowe rodziny tych układów: serię 4000 oraz serię 74xxx wykonaną w technologii CMOS, ale z rozkładem wyprowadzeń identycznym jak w rodzinie TTL.
Wersja 74HC: Zastąpiła praktycznie wycofane już z produkcji układy serii 74C będące pierwszą wersją układów, które były zgodne aplikacyjnie z układami serii TTL, ale wykonanymi w technologii CMOS. Układy w tej wersji pod względem szybkości (8ns) są porównywalne z układami 74LS. Przewyższają je jednak znikomym poborem mocy (0,075mW) oraz znacznie bardziej elastycznym napięciem zasilania zawierającym się w przedziale +2 do +6V.
Wersja 74HCT: Odmiana wersji 74HC przystosowana do współpracy z poziomem logicznym TTL. Szybkość i pobór mocy tej odmiany jest identyczna jak dla wersji HC, natomiast napięcie zasilania wynosi od +4,5 do +5,5V.
Wersja 74AC: Szybsza odmiana układów wersji 74HC (4ns) niestety trochę bardziej od nich prądożerna (0,1mW).
Wersja 74ACT: Szybsza odmiana wersji HCT (6ns) z poborem mocy 0,1mW na bramkę.

Poniżej możesz zobaczyć rodzaje obudów stosowanych dla tych układów. Obudowa typu DIP (Dual-in-line-Pins) jest stosowana w przypadku montażu przewlekanego (to znaczy do wlutowania nóżek układu bezpośrednio do otworów płytki drukowanej lub włożenia go do podstawki). Obudowy typu SOP mają układy przeznaczone do tak zwanego montażu powierzchniowego (nazywa się je często układami typu SMD od angielskiej nazwy Surface Mount Device).

Ponieważ różni producenci używają różnych symboli na oznaczenie tych układów, w naszym cenniku opuściliśmy oznaczenia literowe pozostawiając tylko numer i oznaczenie wersji. Nie przejmuj się tym, bo niezależnie od tego czy producent wstawił na początku SN (Texas Instrument), M (SGS-Thompson), MM (National Semiconductors), CD (Harris), MC (Motorola), GD (Goldstar) itd, to masz do czynienia z tym samym funkcjonalnie układem. Układ 74LS00 niezależnie od producenta, to zawsze będą cztery dwuwejściowe bramki NAND o niskim poborze prądu. I jeszcze jedna uwaga: spotkasz w naszym cenniku układy oznaczone jako pochodzące z demontażu. Nie bój się ich. Sprzedaliśmy tysiące takich układów i możemy z czystym sumieniem stwierdzić, że ich niezawodność jest taka sama jak nowych.